تغذیه
انواع و علائم اختلالات خوردن
اختلالات خوردن طیفی از شرایط روانی هستند که باعث ایجاد عادات غذایی ناسالم می شوند. آنها ممکن است با وسواس در مورد غذا، وزن بدن یا شکل بدن شروع شوند.
اختلالات خوردن
اگرچه اصطلاح "غذا خوردن" در نام این اختلال وجود دارد، اما اختلالات خوردن چیزی بیش از غذا است.(1)
اختلال خوردن چیست؟
اختلالات خوردن طیفی از شرایط روانی هستند که باعث ایجاد عادات غذایی ناسالم می شوند. آنها ممکن است با وسواس در مورد غذا، وزن بدن یا شکل بدن شروع شوند.(2)
علائم اختلال خوردن چیست؟
انواع مختلف اختلالات خوردن علائم متفاوتی دارند .اما به طور کلی(6):
- نگرانی در مورد غذا خوردن در جمع
o شکایت از یبوست
o عدم تحمل سرما
o درد شکم
o بی حالی یا انرژی اضافی
o بهانه هایی برای اجتناب از صرف غذا
o ترس شدید از افزایش وزن یا "چاق" بودن
o پوشیدن لایه لایه برای پنهان کردن کاهش وزن یا گرم ماندن
o محدود کردن شدید مقدار و نوع غذای مصرفی
o امتناع از خوردن برخی غذاها
o انکار احساس گرسنگی
o ابراز نیاز به "سوزاندن" کالری
o وزن کردن مکرر
o الگوهای پرخوری و پاکسازی
o ایجاد آداب و رسوم پیرامون غذا
o بیش از حد ورزش کردن
o پختن غذا برای دیگران بدون غذا خوردن
o از دست دادن دوره های قاعدگی (در افرادی که معمولاً عادت ماهانه میشوند.)
o علائم فیزیکی ممکن است شامل(6):
o گرفتگی معده و سایر علائم گوارشی
o مشکل در تمرکز
o نتایج آزمایش غیر معمول آزمایشگاهی (کم خونی، سطوح پایین تیروئید، سطوح پایین هورمون، پتاسیم پایین، تعداد سلول های خون پایین، ضربان قلب آهسته)
o سرگیجه
o غش کردن
o همیشه احساس سرما می کنند
o بی نظمی خواب
o بی نظمی های قاعدگی
o پینه و زخم در بالای مفاصل انگشتان (نشانه ای از القای استفراغ)
o پوست خشک
o ناخن های خشک و نازک
o نازک شدن مو
o ضعف عضلانی
o بهبود ضعیف زخم
o عملکرد ضعیف سیستم ایمنی بدن
انواع اختلالات خوردن:
در اینجا شش مورد از رایج ترین اختلالات خوردن و علائم آن ها آورده شده است.(1)
1. بی اشتهایی عصبی
بی اشتهایی عصبی احتمالاً شناخته شده ترین اختلال خوردن است.(1)
افراد مبتلا به بی اشتهایی معمولاً خود را دارای اضافه وزن می دانند، حتی اگر به طور خطرناکی کم وزن باشند. آنها تمایل دارند دائماً وزن خود را کنترل کنند، از خوردن انواع خاصی از غذاها اجتناب کنند و کالری دریافتی خود را به شدت محدود کنند.(1)
بی اشتهایی می تواند برای بدن بسیار مضر باشد. با گذشت زمان، افرادی که با آن زندگی میکنند ممکن است نازک شدن استخوانها، ناباروری، و شکننده شدن موها و ناخنها را تجربه کنند.(1)در موارد شدید، بی اشتهایی می تواند منجر به نارسایی قلب، مغز یا چند عضو و مرگ شود.(1)
2. پرخوری عصبی:
افراد مبتلا به پرخوری اغلب در یک دوره زمانی خاص مقادیر زیادی غذا می خورند.(1)
هر قسمت پرخوری معمولاً تا زمانی ادامه می یابد که فرد به طرز دردناکی سیر شود.(1)پرخوری می تواند با هر نوع غذایی اتفاق بیفتد، اما بیشتر در مورد غذاهایی رخ می دهد که فرد معمولاً از آنها اجتناب می کند.(1)افراد مبتلا به پرخوری برای جبران کالری مصرفی و تسکین ناراحتی روده سعی در پاکسازی می کنند.(1)
رفتارهای رایج پاکسازی شامل استفراغ اجباری، روزه داری، ملین ها، دیورتیک ها و ورزش زیاد است.(1)
عوارض جانبی پرخوری عصبی ممکن است شامل التهاب و گلودرد، تورم غدد بزاقی، ساییدگی مینای دندان، پوسیدگی دندان، ریفلاکس اسید، تحریک روده، کم آبی شدید و اختلالات هورمونی باشد .(11)در موارد شدید، پرخوری عصبی همچنین میتواند باعث عدم تعادل در سطوح الکترولیتها مانند سدیم، پتاسیم و کلسیم شود. این می تواند باعث سکته مغزی یا حمله قلبی شود.(1)
3. اختلال پرخوری:
اختلال پرخوری شایع ترین شکل اختلال خوردن و یکی از شایع ترین بیماری های مزمن در بین نوجوانان است .(12)
علائم رایج اختلال پرخوری عبارتند از(11) :
o خوردن مقادیر زیادی غذا به سرعت، مخفیانه و تا زمانی که احساس گرسنگی نمی کند
o احساس عدم کنترل در طول دوره های پرخوری
o احساس ناراحتی، مانند شرم، انزجار، یا گناه، هنگام فکر کردن به رفتار پرخوری
o عدم استفاده از رفتارهای پاکسازی، مانند محدودیت کالری، استفراغ، ورزش بیش از حد، یا استفاده از ملین یا مدر، برای جبران پرخوری
4. پیکا
پیکا یک اختلال خوردن است که شامل خوردن چیزهایی است که غذا محسوب نمی شوند و ارزش غذایی ندارند.(14)
افراد مبتلا به پیکا هوس مواد غیر غذایی مانند یخ، خاک، گچ، صابون، کاغذ، مو، پارچه، پشم، سنگریزه، مواد شوینده لباسشویی یا نشاسته ذرت دارند .(11)
افراد مبتلا به پیکا ممکن است در معرض خطر مسمومیت، عفونت، صدمات روده و کمبودهای غذایی باشند. بسته به مواد مصرف شده، پیکا ممکن است کشنده باشد.(1)
5. اختلال نشخوار فکری:
این وضعیتی را توصیف می کند که در آن شخص غذایی را که قبلاً جویده و بلعیده است پس می گیرد، دوباره آن را می جود و سپس دوباره آن را می بلعد یا تف می دهد .(15)
این نشخوار معمولاً در 30 دقیقه اول بعد از غذا رخ می دهد .(16)
اختلال نشخوار می تواند منجر به کاهش وزن و سوء تغذیه شدید شود که می تواند کشنده باشد.(1)
6. اختلال در مصرف غذا اجتنابی/محدود کننده
این اصطلاح جایگزین عبارت "اختلال تغذیه در دوران نوزادی و اوایل کودکی" شده است، تشخیصی که قبلا برای کودکان زیر 7 سال اختصاص داشت .(17)
افراد مبتلا به این اختلال به دلیل عدم علاقه به غذا خوردن یا بیزاری از بوها، طعم ها، رنگ ها، بافت ها یا دماهای خاص، دچار اختلال در غذا خوردن می شوند.(1)
سایر اختلالات خوردن:
علاوه بر شش اختلال خوردن در بالا، سایر اختلالات خوردن کمتر شناخته شده یا کمتر رایج نیز وجود دارد.(1)
این موارد عبارتند از:
اختلال پاکسازی : افراد مبتلا به اختلال پاکسازی اغلب از رفتارهای پاکسازی مانند استفراغ، ملین ها، دیورتیک ها یا ورزش بیش از حد برای کنترل وزن یا شکل خود استفاده می کنند. با این حال، آنها پرخوری نمی کنند.(18)
سندرم شب خوری: افراد مبتلا به این سندرم اغلب در شب، پس از بیدار شدن از خواب، بیش از حد غذا می خورند.(18)
ارتورکسیا: افراد مبتلا به ارتورکسیا تمرکز وسواسی بر تغذیه سالم دارند تا حدی که زندگی روزمره آنها را مختل می کند. آنها ممکن است به طور اجباری لیست مواد و برچسب های غذایی را بررسی کنند و با وسواس از حساب های "سبک زندگی سالم" در رسانه های اجتماعی پیروی کنند.(18)
فردی که این بیماری را دارد ممکن است کل گروه های غذایی را حذف کند، از ترس ناسالم بودن آنها. این می تواند منجر به سوء تغذیه، کاهش وزن شدید، مشکل در غذا خوردن در خارج از خانه و ناراحتی عاطفی شود.(19)
افراد مبتلا به ارتورکسیا به ندرت بر کاهش وزن تمرکز می کنند. درعوض، ارزش، هویت یا رضایت آنها به این بستگی دارد که چقدر با قوانین رژیم غذایی خود تحمیلی مطابقت دارند. (19)
چگونه متوجه شوید که دچار اختلال خوردن هستید؟
همه ، همه علائم یا نشانهها را یکجا نخواهند داشت، اما برخی رفتارها ممکن است نشانهای از مشکل باشد، مانند (20) :
o رفتارها و نگرش هایی که نشان می دهد کاهش وزن، رژیم غذایی و کنترل غذا به نگرانی های اصلی تبدیل شده است
o مشغول بودن به وزن، غذا، کالری، چربی، گرم و رژیم غذایی
o امتناع از خوردن غذاهای خاص
o ناراحتی با غذا خوردن در اطراف دیگران
o آداب و رسوم غذایی (ممنوعیت لمس غذاها، خوردن فقط گروه های غذایی خاص)
o نادیده گرفتن وعده های غذایی یا خوردن تنها در وعده های کوچک
o رژیم های مکرر یا رژیم های مد روز
o نگرانی شدید در مورد اندازه، شکل و ظاهر بدن
o چک کردن مکرر در آینه برای نقص های ظاهری
o نوسانات خلقی شدید
گزینه های درمانی عبارتند از:
o روان درمانی فردی، گروهی یا خانوادگی(11)
o داروها: پزشک ممکن است درمان با داروهایی مانند داروهای ضد افسردگی، ضد روان پریشی یا تثبیت کننده های خلق را توصیه کند.(11)
o مشاوره تغذیه: برای یادگیری تغذیه مناسب و عادات غذایی است و همچنین ممکن است شامل بازیابی یا مدیریت وزن فرد در صورتی که تغییرات وزنی قابل توجهی داشته باشد.(22)
مطالعات نشان می دهد که ترکیب تغذیه درمانی با شناخت درمانی ممکن است به طور قابل توجهی نتایج درمان را بهبود بخشد.(1)
رژیم های مد روز
بسیاری از رژیمهای غذایی متداول، عادات غذایی را تشویق میکنند که نامنظم تلقی میشوند - به حدی که برخی از متخصصان پیشنهاد میکنند که پیروی از هر رژیم غذایی برای کاهش وزن، نشانه اختلال در غذا خوردن است.(23)
رژیم غذایی مد روز چیست؟
یک رژیم غذایی مد روز معمولاً یک تغییر شدید در الگوهای غذایی است که باعث کاهش وزن می شود.(23)
رژیم های غذایی مد روز اغلب شامل روزه گرفتن، حذف کل گروه های غذایی بدون نیاز پزشکی، خوردن تنها یک غذا، محدود کردن کالری، یا خوردن مواد غیر خوراکی در تلاش برای کاهش وزن است.(23)
برخی از نمونههای رژیمهای متداول رایج عبارتند از: رژیم کتوژنیک (کتو)، رژیم اتکینز، رژیم پائلو، رژیمهای بدون گلوتن، روزهداری متناوب و پاکسازی.(23)
توجه داشته باشید که برخی از رژیمهای غذایی مانند کتو و بدون گلوتن برای افرادی که شرایط سلامتی خاصی دارند مفید یا حتی از نظر پزشکی ضروری هستند و افراد مبتلا به آلرژی ممکن است نیاز به اجتناب از برخی غذاها یا گروههای غذایی داشته باشند.(23)
با این حال، صنعت کاهش وزن این شیوه ها را انتخاب کرده و آنها را به عنوان مسیرهای سریع کاهش وزن برای افرادی که هیچ شرایط سلامتی که نیاز به رژیم غذایی خاصی باشد را ندارند، به بازار عرضه می کند. (23)
سوال این است که چگونه متوجه می شوید که چه زمانی مرز بین رژیم غذایی و غذا خوردن بی نظم رد شده است؟
تفاوت بین رژیم غذایی و اختلالات خوردن در این است(24):
o محدودیت شدید
o باورها و نگرش های تضعیف کننده مرتبط با غذا
o پرخوری
o پاکسازی
o سوء استفاده از ملین ها، دیورتیک ها، قرص های لاغری و غیره.
o مشغولیت به غذا، ناتوانی در تمرکز بر کارهای دیگر
o ترس فلج کننده از خوردن بیشتر یا افزایش وزن
o انزوا از دوستان، خانواده و غیره
o ناتوانی در مشارکت در بسیاری از جنبه های زندگی از جمله مدرسه، شغل، روابط و موارد دیگر
آیا رژیم غذایی می تواند منجر به اختلالات خوردن شود؟
تخمین زده می شود که 20 تا 30 درصد از دختران نوجوان در رفتارهای رژیم غذایی ناسالم شرکت می کنند (25)
زمانی که رژیم های غذایی بیش از حد انجام شود، اختلالات خوردن شروع به شکل گیری می کند.
آدرس سایت دفتر بهبود تغذیه:
-
-
نظر دهید